Historia parafii

historia

Wieś, nazywana także Rozembark, w 1291 r. przeszła tytułem zamiany na własność biskupstwa krakowskiego.
Przed 1354 r. otrzymała prawo niemieckie. Parafia fundacji biskupiej powstała prawdopodobnie w II połowie XIV w. wcielił beneficjum parafialne do prebendy kaznodziei prepozytury bieckiej. Szpital istniał już w początku XVIII w.
Po jego spaleniu wybudowano nowy w 1758 r. Szkoła istniała już w 1595 r.
Patronką parafii była św. Anna. Kościół p.w. św. Andrzeja Apostoła – barokowy, trzynawowy, drewniany, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej, podbity gontem i blachą, zbudowany został najprawdopodobniej około 1764 r. staraniem
ks. P. Gołkowskiego (1756-74). Kościół konsekrował bp przemyski Franciszek Wierzchleyski 20.06.1850 r.

Wnętrze o stylowym charakterze późnobarokowym. Polichromię neoklasycystyczną z 1787 r., malował J. Kozicki.
Była ona konserwowana i rekonstruowana w 1973 r. po zmyciu warstwy z 1894 r. Ołtarz główny późnobarokowy wykonany po 1767 r. Ołtarz boczny św. Anny późnobarokowy z ornamentem rokokowym, drugi MB Częstochowskiej o cechach renesansowych, dziewiętnastowieczny. Chrzcielnica barokowa. Dzwon z 1610 r. z powodu pęknięcia ponownie odlany w 1928 r.
Kościół spłonął 04.08.1992 r. Wieża spłonęła doszczętnie, natomiast w kościele zostały ściany i wnętrze, które przykryto prowizorycznie dachem. Po pożarze bp Kazimierz Górny podjął decyzje o budowie nowego kościoła.
Nowy kościół p.w. Matki Bożej Fatimskiej powstał w latach 1993-1997. Spontanicznie zrodził się Komitet Budowy Kościoła, który prężnie działał, a owocem jest nowa świątynia. Obecnie kontynuuje się wystrój wnętrza, jak też otoczenia nowej świątyni.


Na terenie parafii istnieje kościół pomocniczy p.w. św. Maksymiliana w Sitnicy.
Troskę o powyższą budowę bp Jerzy Ablewicz zlecił wikariuszowi ks. Józefowi Mrówce. Projekt wykonał architekt z Biecza mgr inż. Tadeusz Dąbrowski, a fundatorami jest ofiarny lud Sitnicy oraz po części cała parafia.

Facebook
Twitter
LinkedIn
Logo